Leży w północno-zachodniej części Kotliny Popradzkiej, w odległości 3 km od tatrzańskiej osady Tatrzańska Kotlina.
Miejscowość powstała na początku XIII wieku, brakuje jednak pisemnej wzmianki na ten temat. W 1313 roku wymienili ją Berzeviczyovci krzyżowcom Bożego Grobu na majątek w Chmielowie. Powstał tu klasztor.
Dobra lendackie istniały do 1593 r., kiedy zakon sprzedał majątek rodzinie Horváthów-Palocsayich i Lendak stał się siedzibą rodziny Palocsayich. W roku 1856 mieli tu majątki Salomonovci a w 1879 r. Hohenlohe (w 1787 r. miejscowość miała 81 domów i liczyła 750 mieszkańców).
Mieszkańcy byli sławnymi bacami i pasterzami, wypalali też wapno i zajmowali się płóciennictwem. Po I wojnie światowej był tu rozwinięty wypas bydła i twórczość ludowa. W 1946 r. wielki pożar zniszczył ponad 70 % domów.
W miejscowości znajduje się gotycki kościół rzymskokatolicki z XIV wieku, który został w 1925 r. poddany renowacji. Znajduje się tu późnogotycki ołtarz z XV wieku. Pierwotny klasztor z XIV wieku został przebudowany na dom rodzinny.
Niezwykłością miejscowości są zrębowe domy podmurowane z pochyłymi dachami i szczytami.
