Osada lecznicza specjalizująca się w kuracji dziecięcej gruźlicy (kostnej i płucnej).
   
Założenie osady zainicjował nauczyciel kieżmarski Józef Bohuš, który zdecydował się wybudować w pobliżu Starego Smokowca tani studencki dom turystyczny. Brak funduszy udaremnił jego zamiary.
   
Niedokończoną budowę przejęła i dalsze grunty zakupiła Kieżmarska bankowa spółka akcyjna, która uczyniła z osady letnisko węgierskiej arystokracji. Najstarszy okres budowy charakteryzują szlacheckie rezydencje letnie. Pierwszy większy hotel (obecny Vila Kollár) zbudowano w 1889 r. Wszystkie te budowle łącznie z drewnianą kapliczką z 1890 r. projektował architekt ze Spiskiej Soboty Gedeon Majunke.
   
W czasie I wojny światowej znajdowała się tu lecznica wojskowa i od tego momentu osada pozostaje w gestii służby zdrowia. Opróżnione przez wojsko obiekty zajęły chore na gruźlicę dzieci. Na podstawie projektów architekta J. Mareka wyrosła w 1931 r. nowoczesna lecznica z pawilonem internistycznym i chirurgicznym, która jest do chwili obecnej centralnym obiektem całego kompleksu.
   
Do Dolnego Smokowca należy osiedle Pod Lasem (Pod Lesom).